تاریخ پر فراز و نشیب ایران کهنسال ما موقعیتهای بسیار حساس فراوانی را تجربه کرده است و بسیار جای تاسف است که پس از هزاران سال سابقه هنوز نتوانسته است برای اداره کردن عاقلانه امور خود راه کار منطقی ، متمدنانه و مردم پسندی را نهادینه نماید .
در طول صده های اخیرهر گاه ملت ایران موقعیتهای مناسبی برای ایجاد تغییرات اساسی پیدا کرده اند ، شایدبه علت عدم تجربه سردمداران و پاره ای خودخواهیها و سخت سریها و خود بزرگ بینی ها ، تلاشها برای اصلاح امور به شکست انجامیده و هر بار پس از برخوردهایی غیر منصفانه و غیر منطقی دو باره همان دستگاههای قبلی گاهی با شکلی جدید به تخریب ساختار کشور ادامه داده اند . در میانه ی تمام این وقایع ، نقش بازیگران خارجی هم که منافع خود را در وجود فساد در دستگاههای اداری ایران می بینند بسیار برجسته بوده است . شکی نیست که فساد زاییده ی عدم نظارت همگانی میباشد که در نظامهای دیکتاتوری تحقق پیدا می کند . و بهمین دلیل است که اجانب همیشه از استقرار دیکتاتوری در ایران استقبال کرده و در تحکیم چنین نظام هایی تلاش کرده اند . از زمانیکه قدرتهای خارجی از نظر سازماندهی و قدرت نظامی نسبت به ایران برتری داشته اند ، چنین دیکتاتورهایی را در راستای منافع خود مورد سوء استفاده قرار داده اند و هر گاه هم منافعشان ایجاب کرده در سرنگونی آن به امید ایجاد شرائط بهتر برای خود اقدام کرده اند . شرائط موجود کشور هم حاصل همین نوع فعل و انفعالات در گذشته ی تاریخ ما بوده است .
برون رفتن از چنین دایره ی شومی مستلزم ابتکارات مدبرانه از طرف نخبگان و سردمداران صحنه های سیاسی ایران و از همه مهمتر بیداری قاطبه ملت و اگاهی آنان از ترفندهای بدخواهان است . تجربه های گذشته و مخصوصا تجربه انقلاب اخیر به روشنی نشان میدهد که پرداختن به خشونت مهمترین عامل انحرافات و سوء استفاده اجانب بوده است . چرا که اگر قرار باشد مسایل با خشونت تعیین تکلیف شوند ، آنانکه زور بیشتری دارند فائق میگردند . و چون وجود قدرتهای بزرگ بین المللی در منطقه را نمیشود انکار کرد و آنان از زور بیشتری برخوردارند ، در نهایت آنان خواهند بود که اوضاع را به نفع خود کنترل میکنند . شاید کسانی بگویند که اگر زور کافی داشتند که در عراق و در افغانستان راحت تر پیروز میشدند و اینقدر تلفات نمیدادند . ولی اگر به این موضوع واقف شوند که چه جور شرائطی در منطقه بهتر منافع آنان را تامین میکند ، در برداشتهای خود تجدید نظر میکردند .
حال که بار دیگر موقعیتی در ایران بوجود آمده که ملت میخواهد برای نجات خود از شرائط بحرانی موجود تلاشی دوباره بنماید ، باید دید چه باید کرد تا این بار به نتیجه مطلوب دست یابیم . از نظر اکثریت ملت که مخالف حاکمیت فعلی هستند ، فقط با تغییر رژیم و استقرار نظمی نوین میتوان به این مهم دست یافت . اگر چه این خواسته ایست بر حق و هیچ منطقی نمیگوید که کسانیکه با ارتکاب اشتباهات بزرگ موجب بحران شده اند اجازه داشته باشند که بازهم در مناصب تصمیم گیری ابقا شوند ، ولی بهر حال در جایی باید به خشونتها پایان داد و کسانی بزرگوارانه از بعض حقوق خود بگذرند تا اینکه امور در مسیر عاقلانه ای قرار گیرند و مرتکبین اشتباهات و گناهان سیاسی هم فرصتی پیدا کنند تا دیدگاههای خود را اصلاح کنند و چنانچه بتوانند مجددا نظر مردم را بخود جلب نمایند در صحنه فعال بمانند .
فرض کنیم وضعیت کنونی ایران مسیری را که در ماههای اخیر پیموده ادامه دهد و بهمین ترتیب برخوردهای حکومت خشن تر و مقاومت مردم هم مصمم تر و فشرده تر گردد . در خوشبینانه ترین پیش بینی ، داستان انقلاب در سال 57 تکرار میشود و مشخص نیست نتیجه اش بهتر از آن انقلاب شود ، اگر چه معتقدیم که تجربه گذشته باید مانع از شکل گیری دیکتاتوری دیگر گردد . ولی خشونت موجود از طرف هرکس که بخواهد در پیش گرفته شود ، قوانین خود را حاکم میکند و قدرتهای خارج از مجموعه ی دلسوزان ملی فرصت ورود به ماجرا پیدا خواهند کرد و آن خواهند کرد که ما خواهان آن نیستیم . حتی در همین شرایط فعلی هم مشاهده میکنیم که عراق تحت سلطه هم دارد برای ما شاخ و شانه میکشد و البته همه میدانند که از کجا آب میخورد . موقعیت ضعیف فعلی دولت هم هر گونه امتیاز دهی به اجانب را بسیار ممکن نموده و نتیجه اش را هم هر ایرانی بخوبی لمس میکند و میبیند که با وجود تلاش شبانه روزی زن و مرد هر خانواده ، چیزی عائدشان نمیشود . چرا که نتیجه دسترنجها بجای دیگر کانالیزه میشود . و این همان موقعیت مطلوب اجانب است .
اینهم که حاکمیت انتظار داشته باشد مردم تحت فشار و از ترس ضرب و جرح و مرگ عقب نشینی کنند و ساکت شوند بسیار ساده اندیشانه و ابلهانه خواهد بود . و مردم هم دیگر امیدی به این ندارند که حاکمیت سر عقل بیاید و راه حل منطقی ارائه دهد . چرا که همانگونه که طبیعت اینگونه حکومتهاست ، بدخواهان و حتی اجانب آنقدر در آن نفوذ کرده اند که مانع از هرگونه اقدام موثر اصلاح طلبانه شوند . متاسفانه پس از وقایع روز عاشورا گاهی از جوانان شنیده شده است که باید اسلحه بدست بیاورند . ادامه جریحه دار کردن احساسات جوانان میتواند عواقب خطرناکی داشته باشد که باید از آن پرهیز شود .
بنابراین تنها را حل منطقی مسائل موجود در نزد خود مردم و نخبگان سیاسی و آندسته از اطرافیان حکومت است که دخالت مستقیم در ایجاد این مشکلات نداشته اند و راضی هم نیستند اوضاع بدینگونه دچار هرج و مرج گردد . آنچه مردم و نخبگان سیاسی میتوانند انجام دهند این است که توافق کنند که در فکر انتقام نباشند و در صدد باشند که تحول با روشی مسالمت آمیز و از طریق گفتگو با غیر افراطی های حاکمیت پیش برود و اشتباهی که در اول انقلاب با محاکمه های غیرعادلانه و اعدامها صورت گرفت تکرار نگردد . بلکه روشی مشابه آنچه در آفریقای جنوبی در برچیدن حکومت آپارتاید عمل شد در پیش گرفته شود . و دولت آینده در سایه ی جوی آرام و آزاد که بوجود خواهد آمد با انتخاب کاملا آزاد مردم تشکیل شود .
آنچه از دست عقلای اطرافی حاکمیت بر می آید اینست که گروه حاکم را متوجه نمایند که راهی که در پیش گرفته اند بیراهه میباشد و جز در خلاف مصالح کشور و به نفع بیگانگان نخواهد بود . لذا باید اشتباهات خود را بپذیرند و اجازه دهند مردم خود سرنوشت خود را بدست گیرند . آقای خامنه ای باید دیگر خود را بازنشسته نماید . و دولت آقای احمدی نژاد هم باید قبول کند که دیگر قادر نیست کشتیبان این کشور در اقیانوس متلاطم امروزی باشد و باید آماده واگذاری مسئولیت به معتمدین ملت گردد . نیروهای نظامی و انتظامی هم خود متوجه هستند که ارزش آنان در استقلال از هرگونه گرایش تکروانه است و احترام آنها در نزد ملت بعنوان حافظین تمامیت ارضی کشور در گرو انجام وظایفی است که قانون منبعث از اراده ملت بعهده آنها میگذارد و در این راستا ملت هم پشتیبان و قدر دان آنان خواهد بود . بدیهی است اگر کسانی در راس نیروهای نظامی قرار گرفته باشند که وابستگی خاصی به جناحی داشته باشند از سمت های خود بازنشسته خواهند شد .
با توافق بر سر این اصول ، شرائط مناسب برای تشکیل شورایی متشکل از همه گروههای سیاسی فراهم خواهد آمد تا عهده دار هماهنگی های لازم در مسیر انتقال وضعیت موجود به وضعیتی مطلوب باشند . بدیهی است هرگونه توافق و تصمیم گیری در تمام مراحل باید بطور شفاف در مقابل انظار ملت و وسائل ارتباط جمعی آزاد شکل گیرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر