طرح 12 ماده ای نجات ایران

همانگونه که پیش بینی میشد وضعیت سیاسی- اجتماعی ایران در سایه ی حاکمیت نادان وتحت نفوذ غیر مرئی بیگانگان روز بروز رو به وخامت میرود و سر نوشتی مبهم و خطرناک در انتظار ایرانیان میباشد. هر بار پس از ایراد یک ضربه ی کاری به بدنه ی سیاسی این کشور ، دوره ای کوتاه توام با بیم و امید و انتظار شروع میشود و اشاراتی به راه حلهای سیاسی میشود تا از یکطرف افکار عمومی جهانی تصور کنند که سیاستمداران تمام اقدامات سیاسی ممکن را برای حل آنچه مسئله ی ایران نام گرفته است انجام میدهند ، تا آمادگی لازم برای اقدامات خشن آینده در افکار عمومی جهانی بوجود آید و از طرف دیگر حکومت ایران هم بتواند مردم ایران را امیدوار کند که اتفاق خطرناکی در پیش نخواهد بود و حکومت قادر به حل مسئله از طریق سیاسی خواهد بود تا مردم به علت لمس کردن خطر پیش رو دست به اقدامات رادیکال نزنند . و این پروسه هر بار تکرار می شود تا جایی که تمام پلها خراب و دیگر راه پس و پیش باقی نمی ماند و همه در مقابل یک عمل انجام شده وحشتناک قرار می گیرند. درست مانند بازی موش و گربه ای که با حکومت و کشور عراق کردند تا اینکه آنوقت که صدام حسین راضی شد تسلیم تمام خواسته های آمریکا بشود دیگر فایده نکرد و آمریکایی ها آنچه را که برایش برنامه ریزی کرده بودند به اجرا گذاشتند. و حالا همان بازی را با استفاده از تجربه ی عراق و با هماهنگی بیشتر و برنامه ریزی های دقیق تر می خواهند با ایران انجام دهند . در صورتی که حکومت ایران از هیچ تجربه ای درس نمی گیرد و اصولا نفوذی های دشمن که می توانند در عالی ترین سطح روحانیت نیز وجود داشته باشند جاده صاف کن دشمن می شوند . مردم هم که اغلب در بی خبری کامل قرار گرفته اند و یا با دروغگویی های حکومت گمراه شده اند بدون هر گونه عکس العمل در نهایت نظاره گر ویرانی کشور و بدبختی خود می شوند . آنان هم که وخامت اوضاع را حس می کنند یا جرات ابراز ندارند و یا خود را در چنان اقلیتی می دانند که قادر به عکس العمل نمی باشند .و چنین ملتی است که مستعد نزول هر بلایی بر خود می گردد . حال باید دید آیا راه حلی برای جلوگیری از خطر روبرو وجود دارد ؟ در حال حاضر از آن گروه مردم که در بی خبری قرار دارند و یا گمراه شده اند انتظاری نمی توان داشت . و تنها می توان به آن دسته مردم امیدوار بود که وخامت اوضاع را حس می کنند ولی به علت پراکندگی و عدم هماهنگی و عدم ارتباط کارساز در بین آنها، خود را ناتوان می بینند و جز اظهار نظراتی پراکنده و پخش اعلامیه هایی کم اثر از آنها دیده نمی شود. برای شکستن این بن بست باید همتی بزرگ بکار برد، باید بانگی رسا برآورد تا بی خبران را آگاه و گمراهان را به سئوال در آورد . همانطور که قبلا هم نوشتم باید شوکی قوی وارد شود تا همه از حالت کمای فعلی درآیند . چنین بانگ بیدار کننده ای باید از کجا در آید ؟ اگر ما خواهان آزادی و استقلال و شرف و انسانیت خود هستیم مگر کسی غیر از خودمان می تواند به ما کمک کند ؟ آری فقط خودمان هستیم که باید هم نوا شویم و بانگ برآوریم و این جز از راه هماهنگی با همدیگر حاصل نمی شود . ولی چگونه هماهنگ شویم ؟ همه قبول داریم که باید سیستم رهبری ایجاد کنیم . ولی نمی دانم همه گروهها منتظرند دیگران بیایند و بگویند شما بفرمایید رهبر بشوید ؟! آیا منتظریم بیگانگان برای ما رهبر بتراشند ؟! گرههای اصلاح طلب داخلی هم که ظاهرا افساد طلب شده اند و منتظرند تا گروه حاکم اوضاع را هر چه وخیم تر کنند . شاید فکر می کنند هر وقت اوضاع خیلی وخیم شد دوباره فرصت به آنها می رسد . ولی این بار شرایط بسیار متفاوت است . این بار جهان خواران می خواهند ضربه ی نهایی را بزنند و اگر ما به خود نیاییم و هر چه سریع تر نجنبیم فرصت از دست می رود و پس از آن دیگر پشیمانی سودی ندارد . حتی اگر اوضاع به همین منوال هم بماند ، زندگی در بحران های پی درپی کشور را فلج خواهد کرد . من به عنوان فردی از افراد این کشور که در طول زندگی جز دغدغه ی سعادت خود و کشورم و همه ی بشریت نداشته ام و به عنوان یک معلم چندین ساله و... با اینکه خود را بسیار ضعیف تر از آن می دانم که بتوانم برنامه ای جامع برای حل مشکل به این بزرگی بریزم ،یک را ه برای خروج از بن بست فعلی پیشنهاد می کنم و امیدوارم تمام خیر خواهان به آن بیاندیشند و بدون پاسخ و اقدام از کنار آن نگذرند و آن این است : در نوشته ی قبلی تحت عنوان " ایرانیان وقت ضیق است و فرصت کوتاه " عرض کردم که آقای ابوالحسن بنی صدر در بین بسیاری از افراد مطرح و غیر مطرح ایرانی دیدگاههای کاملا شفاف و بیان شده ای دارند و یک بار هم در شرایطی تقریبا مناسب با اکثریتی بزرگ به عنوان رییس جمهور برگزیده شده اند و درخواست نمودم که اگر کسی عیبی مهم در ایشان می بیند صادقانه بیان کند تا مورد نقد قرار گیرد ولی جز تایید حرف دیگری نشنیدم . البته همه می دانیم که هیچ کس بی عیب ونقص نیست . ولی متاسفانه یکی از بزرگترین اشتباهات بعد از انقلاب برکناری ایشان بود و شنیده شده است که حتی آقای خمینی هم از این کار پشیمان شده بوده و فردی را برای راضی کردن ایشان به برگشت به ایران نزد وی فرستاده بوده که آقای بنی صدر شرایطی را پیشنهاد کرده بوده که برای آقای خمینی امکان قبول آنها وجود نداشته . ( لازم است اگر کسانی مستنداتی از این اقدام آقای خمینی دارند اعلام کنند تا همه در جریان قرار بگیرند. ) البته این را فقط برای آنان مفید می دانم که هنوز تحت تاثیر تبلیغات غلط حاکمیت نسبت به آقای بنی صدر بد بین هستند والا متاسفانه آقای خمینی با اقداماتی که بعد از انقلاب تحت رهبری ایشان انجام گرفت در نهایت کارنامه ی خود را سیاه کرد . نظرم این است که همه ی گروههای سیاسی که پایبند به استقلال و آزادی کشور هستند ، هسته ای به مرکزیت آقای بنی صدر تشکیل بدهند تا همان طور که در نوشته ی اشاره شده گفتم با هماهنگی و استفاده از امکانات همدیگر همه ی مردم ایران را از خطری که در پیش است آگاه و آنان را برای نجات خود از دست حاکمیت نادان و دشمنان خارجی که جهت سلطه بر کشور روز شماری می کنند هماهنگ نمایند . برنامه ای که از طریق این مجموعه به ایرانیان اعلام می شود می تواند شامل موارد زیر باشد : 1_ قانون اساسی موقت ایران می تواند همان پیش نویس قانون اساسی باشد که اول انقلاب مطرح کردید . 2_ از آنجا که انتخابات مجلس و ریاست جمهوری فعلی مخدوش بوده و اصول مسلم انتخاباتی در زمان انتخابات زیر پا گذاشته شده بود ، از اعتبار ساقط و مجلس منحل و رییس جمهور فعلی برکنار می گردد . 3_ آقای ابوالحسن بنی صدر حداکثر به مدت چهار سال منهای مدتی که رسما رییس جمهور بودند به عنوان رییس جمهور کشور جمهوری ایران انجام وظیفه می نمایند . 4_ وظایف مجلس به طور موقت به عهده شورایی از نخبگان سیاسی _ علمی کشور در داخل و خارج از جمله نمایندگان تمام گروههای سیاسی موجود و صاحب نظران خوشنام به تعدادی حدود سیصد نفر قرار می گیرد . 5_ آنچه در قانون اساسی فعلی به نام وظایف رهبری تلقی شده با توجه به قانون اساسی جایگزین و به طور موقت به عهده ی رییس جمهور قرار می گیرد . لذا با کنارگیری رهبر تمام کسانی هم که با حکم وی برمسند امور نشسته اند آماده ی واگذاری سمت های خود به افراد جدید می شوند . 6_ دولت فعلی آماده انتقال به دولت رییس جمهور انتخابی می گردد . 7_ جهت سرعت بخشیدن به هماهنگی های لازم و کمک به رییس جمهور در تشکیل دولت جدید و هر گونه تصمیم عمده ، شورای مشورتی متشکل از سران کلیه ی گروههای سیاسی داخل و خارج از کشور که اعتقاد به استقلال و آزادی و یک پارچگی ایران داشته باشند و این اعتقاد خود را اعلام نمایند تشکیل می شود . 8_ دولت جدید ضمن اداره ی امور با روشی مطلوب ، زمینه ی انتخابات آزاد برای اصلاحات لازم در قانون اساسی و تشکیل مجلس شورای ملی به طوری که کلیه ی افراد کشور با آگاهی مطلوب قادر به شرکت در آن باشند را فراهم می نمایند . 9_ نیروهای نظامی و انتظامی در طول دوران حاکمیت دیکتاتوری اخیر بیشترین ضربه ها و زحمات را متحمل شده اند و اگر این وضعیت اصلاح نشود به زودی قربانی مطامع نا اهلان خواهد شد .و اکثریت قریب به اتفاق آنانرا کسانی تشکیل میدهند که به وخامت اوضاع آگاهی دارند. لذا وفاداری خود را به حاکمیت مردمی جدید اعلام و نیروهای نظامی وظایف خود را در حفظ و نگهداری سرحدات کشور به بهترین وجه انجام تا فکر سوء استفاده از اوضاع به خاطر کسی خطور ننماید . بدیهی است پس از استقرار حکومت مردمی نیروهای مسلح در جایگاه حقیقی خود با افتخار و شرافت انجام وظیفه می نمایند و دولت جدید قول می دهد که نظامیان ارزش واقعی خود را کسب نمایند . 10_ مسئولین رده بالای قوه ی قضاییه از بین خوشنام ترین متخصصین قضائی منصوب و قول داده می شود ریشه های ظلم خشکانده شود و برای رسیدگی به تخلفات سیاسی انجام شده در پنجاه ساله گذشته هم از الگوی آنچه در آفریقای جنوبی بعد از آپارتاید انجام شد استفاده می شود و مردم ما هم که مردمی صبور و بخشنده هستند برای حفظ آرامش و ایجاد یک کشور ایده آل از تقصیر مقصرین می گذرد و اعلام عفو عمومی می گردد . 11_ در رابطه با جنجال اتمی که فعلا بهانه ی اصلی برای نابودی کشور قرار گرفته و سالهاست مبالغ معتنابهی از ثروت این ملت را در کام خود فرو برده است ، تا زمانی که مردم ایران از کم وکیف آن با خبر نشده اند و خود تصمیم بگیرند که آیا به صلاح و صرفه ی آنان هست چنین هزینه هایی ، کل موضوع به حالت تعلیق در می آید. بدیهی است زمانی که چهره ی حقیقی ایران برای مردم دنیا نمایان گردد هیچ انسانی با استفاده از هر گونه تکنولوژی صلح آمیز که در خدمت پیشرفت و سعادت انسانها باشد مخالفتی نمی کند. 12_ مصلحت گروه حاکم فعلی هم در این است که قبل ا ز اینکه مجبور به تسلیم در برابر بیگانه بشود و یا موجبات ویرانی کشور را فراهم کند، تسلیم این خواست عمومی گردد . ولی چنانچه بخواهد در مقابل این برنامه مانع ایجاد نماید ، هسته ی مقاومت به مرکزیت آقای بنی صدر، ایران را به مقاومت در برابر حاکمیت دعوت و در صورت نیاز تمام مردم در سراسر کشور از خانه های خود خارج و در اقدامی کاملا مسالمت آمیز بدون اینکه حتی شیشه ای شکسته شود و بدون اینکه خونی از دماغی جاری شود عزم خود را برای عملی کردن این برنامه نشان می دهند و تا اجرای برنامه ی جایگزینی حاکمیت در صحنه خواهند ماند . انتظامات و تدارکات این برنامه در هر شهر و محل توسط خود مردم اجرا می شود و خود مردم از هرگونه اعمال خشونت جلوگیری می کنند و نیروهای انتظامی بدون استفاده از اسلحه در نگهبانی از اموال عمومی به مردم کمک می کنند . و مردم بدون هماهنگی هسته مقاومت وارد اماکن نظامی و انتظامی نمی شوند .نیروهای ویژه ی حفاظت از حاکمیت فعلی با شروع حرکت مردمی تا اعلام بعدی در حالت مرخصی در منزل خود می مانند و هیچ کس حق تعرض به آنان را ندارد. احزاب داخلی و کسانی که به نحوی دارای سازماندهی داخلی هستند در راستای این برنامه کمک و از هرگونه اقدامی که مخصوصا در استانهای مرزی موجب سوء استفاده خارجی و یا دیکتاتوری داخلی قرار بگیرد خودداری می کنند . و از تمام مردم دنیا خواستار پشتیبانی معنوی هستیم و امیدواریم پس از استقرار دولت مردمی دوستان خوبی برای همدیگر باشیم و در راه استعلا ی بشریت با همه همکاری کنیم. در شرایط فعلی که کشور از جوانب مختلف در معرض خطراتی قرار گرفته که زاییده ی مدیریت غلط سالهای گذشته هستند این بهترین راه خروج از این وضعیت می باشد تا در سایه ی تغییرات حاصله روابط خارجی نیز اصلاح و وجهه ی ایرانی که اصولا مردمانی نوع دوست و خواهان روابط انسانی بین همه ی مردم دنیا هستند برای کلیه ی مردم جهان روشن شود تا مردم ایران هم بتوانند با کمک همنوعان خود در تمام دنیا در راه ارتقاء انسانیت ، صلح و دوستی بین المللی و اصلاح امور تمام مخلوقات شرکت نمایند . به نفع همه است که با همین آرامش این اقدامات انجام شود ولی رمز موفقیت آن در ایجاد همین سیستم رهبری است که باید تمام گروه ها از جمله گروه های اصلاح طلب داخلی که با توجه به تجربه ی سالهای اخیر متوجه شده اند که ادامه سیستم حکومتی فعلی جز خسران نتیجه ای ندارد، هماهنگی خود را به گونه ای که مردم کشور از این موضوع آگاه شوند اعلام نمایند و از مردم هم خواسته شود تا این تغییرات اساسی را موضوع صحبت های خود در هر فرصت و مناسبت نمایند تا وجدان عمومی آگاه شده، زمینه ی پیروزی و دوری از خطرات پیش رو را آماده نماید . و بسیار ضروری است که قبل از این که بد خواهان مدعی فراهم نمودن موجبات تحول گردند این امر صورت پذیرد . به امید آن روز .