اخیرا" آقایان احمدی نژاد و رابرت گیتس بطور تقریبا" همزمان از افغانستان دیدن کردند و هر دو یکدیگر را به دو دوزه بازی در آن کشور متهم نمودند . اگر بعد از مدتها دروغگویی ، حرف درستی از احمدی نژاد شنیده شده باشد ، همین حرف است . متاسفانه آقای گیتس هم در اینمورد راست می گوید . احتمالا" اقای گیتس بخوبی میداند ولی در اینکه احمدی نژاد از آن با خبر باشد جای شک باقیست . و آن اینست که هر دو این آقایان فرزندان یک مادرند ! و آن مادر هم مادر پیر استعمار است که هر روز تحت پوشش حجابی جدید ظاهر میشود تا ثروت و حاصل دسترنج مردم ساده دل دنیا را به جیب عده ای از لاشخوران بین المللی بریزد .
به قول آقای احمدی نژاد آمریکا در اینجا چه کاره هست ؟! چرا از آن طرف کره زمین آمده و بخش وسیعی از سرزمینهای ثروت خیز خاور میانه را در کنترل خود در آورده است ؟! پاسخ این سوال روشن است . ولی آنچه ممکن است برای خیلی ها هنوز روشن نباشد اینست که در این نقطه از تاریخ بشر که شعارهای حقوق بشر و انساندوستی و حتی حمایت از حیوانات ورد زبان خیلی ها شده است ، چه چیزی توجیه کنندۀ لشکرکشی های آمریکا و سایر باصطلاح متمدنین غرب به کشورها میشود ؟ آنچه همین روزها پیرامون پروندۀ حمله به عراق در انگلستان مورد بحث است نشانگر آنست که دول غربی مصلحت خود را در این می بینند که افکار عمومی کشورهای خود را در رابطه با چنین اقداماتی قانع کنند . خوشبختانه مردم آن کشورها را فعلا" لشکرکشی بخاطر غارت کشورها دیگر و تحت سلطه در آوردن آنان قانع نمیکند .
دانستن اینکه چه چیزهایی آن مردمان را قانع به تجاوز به کشورها می کند برای افرادی مانند احمدی نژاد دشوار نباید باشد . تعجب در اینست که چگونه همه چیز آماده میشود تا کسانی مانند طالبان ها ، القاعده ها ، صدامها و احمدی نژادها موقعیتی پیدا کنند تا بهانۀ لازم برای تجاوزات استعمار گرانه را فراهم سازند ! آری حکومت تجاوز گران و حکومت افرادی مانند احمدی نژادها لازم و ملزوم یکدیگرند . آنچه فعلا در صحنۀ سیاسی بین المللی مشاهده میشود هم نشاندهندۀ این حقیقت است که قدرتهای بزرگ و در راس آنها آمریکا هرگز راضی به جایگزین شدن افرادی مانند احمدی نژاد با افرادی با خرد و اندیشه های سالم نخواهند شد و اینان نه تنها در افغانستان بلکه در هر جا که بتوانند چند دوزه بازی میکنند . و چنانچه مردم خود موفق به خروج از این نوع بازیها نگردند ، لاجرم سنگ ریزه های این بازی دوزبازی خواهند ماند .
دانستن اینکه چه چیزهایی آن مردمان را قانع به تجاوز به کشورها می کند برای افرادی مانند احمدی نژاد دشوار نباید باشد . تعجب در اینست که چگونه همه چیز آماده میشود تا کسانی مانند طالبان ها ، القاعده ها ، صدامها و احمدی نژادها موقعیتی پیدا کنند تا بهانۀ لازم برای تجاوزات استعمار گرانه را فراهم سازند ! آری حکومت تجاوز گران و حکومت افرادی مانند احمدی نژادها لازم و ملزوم یکدیگرند . آنچه فعلا در صحنۀ سیاسی بین المللی مشاهده میشود هم نشاندهندۀ این حقیقت است که قدرتهای بزرگ و در راس آنها آمریکا هرگز راضی به جایگزین شدن افرادی مانند احمدی نژاد با افرادی با خرد و اندیشه های سالم نخواهند شد و اینان نه تنها در افغانستان بلکه در هر جا که بتوانند چند دوزه بازی میکنند . و چنانچه مردم خود موفق به خروج از این نوع بازیها نگردند ، لاجرم سنگ ریزه های این بازی دوزبازی خواهند ماند .
جای یک سوال از آقای احمدی نژاد باقی است برای ثابت کردن نیت ایشان . و آن در مورد به آغوش کشیدن آقای کرزای است که مستقیما با دست آمریکاییها در افغانستان کاشته شده است . چنان پشت ایشان را به گرمی فشرد که هر بار فیلم مربوطه را در تلویزیون می بینم ، فشار مالش دست او بر پشت کرزای را در پشت خودم احساس میکنم . و آن سوال اینست که آیا کرزای برای او عزیز تر و قابل تحسین تر است یا یک فرد ایرانی از تبار خودش مانند مثلا میرحسین موسوی ؟! تا زمانیکه امثال آقایان احمدی نژاد و کرزای از به آغوش کشیدن منتقدین و مخالفین سیاسی هموطن خود محروم هستند ، بدون شک بازیچۀ دست جهانخواران باقی خواهند ماند .