از هفت سال قبل که " طرح 12 ماده ای نجات ایران " را ارائه دادم و حتی از یکسال قبل که مطالب جدیدی مطرح گردید که در مقاله ای با عنوان " اپوزسیون و نیروی جانشین " به آن پرداختم بسیاری از معادلات در سطح جهان و داخل ایران دستخوش تغییرات عمده گردیده است که حاصل حضور بیشتر ملتها در صحنه های سیاسی کشورها میباشد .
در آنزمان ایرادی که به آن طرح میگرفتند این بود که در آن شرایط امکانات اجرا و عملی کردن آن فراهم نبود . اگر چه هنوز هم معتقدم چنانچه تشکلی را که آنزمان پیشنهاد کردم ایجاد میشد و گروههای سیاسی مخالف حاکمیت که خواستار آزادی و استقلال ایران بودند موفق به تشکیل شورایی جهت هدایت نهضت آزادیخواه ایران میشدند شاید مردم ایران بسیار زودتر از مردم مصر و تونس موفق به ساقط کردن دیکتاتور حاکم بر کشورشان میشدند ، لکن در شرائط فعلی دیگر کسی مدعی غیر عملی بودن چنین اقداماتی نمیباشد.وطرحهای ارائه شده قبلی با کمی تنظیمات میتوانند بعنوان نقشه راه ادامه و گسترش نهضت مردم تا کسب آزادی و رهایی از سلطه مستبدان و ایجاد دولتی مردمی انتخاب شوند .
پیشنهاد من در آن طرح این بود که با توجه به اینکه آقای ابوالحسن بنی صدر در بین بسیاری از افراد مطرح و غیر مطرح ایرانی دیدگاههای کاملا شفاف و بیان شده ای دارند و یک بار هم در شرایطی تقریبا مناسب با اکثریتی بزرگ به عنوان رئیس جمهور برگزیده شده اند و تنها به جرم اینکه مخالف استقرار مجدد استبداد و زمینه سازی دخالت بیگانه در کشور بودند با دسیسه عوامل داخلی و خارجی و با سوء استفاده اقتدارگرایان از وضعیت جنگی آن زمان در اقدامی شبه کودتایی برکنار گردیدند ، همه ی گروههای سیاسی که پایبند به استقلال و آزادی کشور هستند ، هسته ای به مرکزیت ایشان تشکیل دهند تا با هماهنگی و استفاده از امکانات همدیگر همه ی مردم ایران را از خطری که در پیش است آگاه و آنان را برای نجات خود از دست حاکمیت نادان و دشمنان خارجی که جهت سلطه بر کشور روز شماری می کنند هماهنگ نمایند .
متاسفانه تا کنون گروههای سیاسی آزادیخواه ایران موفق به ایجاد چنین تشکلی نشده اند و بهمین جهت جنبش آزادیخواه ملت ایران در فقدان تشکیلاتی هماهنگ کننده متحمل مشکلاتی شده است که قابل پیش گیری بودند . از سوی دیگر قدرتهای خارجی با امکاناتی که در اختیار داشته اند در صدد ایجاد تشکلاتی از عناصر متمایل به خود بعنوان نیروی بدیل حکومت ایران بوده اند که با روشنگریهای ایرانیان آزاده از جمله خود آقای بنی صدر تا کنون موفقیتی پیدا نکرده اند .
از آنجا که شرائط جدید منطقه و ایران ضرورت ایجاد بدیلی ملی و مستقل و آزادیخواه برای اداره آینده ایران را آشکار نموده است ، لازم است هر چه سریعتر و قبل از اینکه عوامل مشکوک بتوانند شرائط جدیدی را تحمیل نمایند گروههای آزادیخواه مستقر در داخل و خارج از کشور از جمله رهبران واقعی جنبش سبز نسبت به ایجاد این تشکل قوی اقدام نمایند تا حرکت آزادیخواهی مردم با سهولت بیشتر و با اطمینان از عدم انحراف از خواست ملت ، که برقراری حکومتی منبعث از رای کاملا آزاد آنان و عاری از هرگونه تعصب و جدایی کامل دین از نهاد دولت میباشد ، تا آزادی از حاکمیت فاسد و دروغگو ادامه پیدا کند . بدیهی است حضور آقای دکتر ابوالحسن بنی صدر در چنین تشکلی به ایرانیان این اطمینان خاطر را خواهد داد که جنبش از مسیر خود خارج نخواهد شد و تضمین کننده آزادی ایران خواهد بود .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر