موج آزادیخواهی اخیر که از آفریقا شروع شده و با به زانو در آوردن حاکمان دیکتاتور به خاورمیانه رسیده است ، تا برچیدن بساط دیکتاتوری در تمام نقاط جهان ادامه خواهد یافت . مردم متوجه شده اند که چنانچه خود بگونه ای موثر در اداره امور کشور خود شریک نباشند آنان که حاکمیت را در دست میگیرند با هرگونه شعار و ادعا که شروع کرده باشند سرنوشتی جز به بیراهه بردن مردم و کشور رقم نخواهند زد . تجربه تاریخی هم می آموزد که تنها مشارکت عمومی و همفکری و همیاری اقشار مختلف ملت هاست که میتواند منجر به پیشرفت و سعادتمندی مردم گردد .
در این میان تنها کسانی با آزادی ملتها در بیان عقایدشان و تصمیم گیری در مورد سرنوشتشان مخالفت میکنند که در سر هوای سلطه بر مردم و سوء استفاده از آنانرا می پرورانند و در این مسیر عده ای از مردم ساده لوح را هم با وعده های مختلف با خود همراه می کنند .
امروزه هیچ حکومت و دولت مستبدی نمیتواند بدون اتکا به همراهی و مساعدت قدرت خارجی بساط دیکتاتوری در کشور خود بگستراند . و چون قدرتهای جهانی راحت ترین راه سوء استفاده از کشورها را در وجود دیکتاتورها و در خاموشی ملتها پیدا میکنند ، مستقیما و یا غیر مستقیم به شکل گیری و تقویت دیکتاتورها کمک میکنند و سعی میکنند از آزادی و استقلال ملتها ممانعت بعمل آورند .
تجربه همین دوران هم نشان میدهد که هرگاه ملتها با هدف بدست گرفتن سرنوشت خود قیام میکنند و مستکبرین خود را عاجز از فرونشاندن جنبشهای مردمی می بینند سعی در به انحراف کشاندن جنبش ها از راه رادیکالیزه کردن آنها و ایجاد هرج و مرج در محل می نمایند تا با جلوگیری از ثبات سیاسی ناشی از قدرت مردم به سوء استفاده های خود ادامه دهند .
نمونه این رفتار مستکبرانه را در انقلاب سال 57 خود دیدیم و آن شد که بجای اینکه دولت بطور مسالمت آمیز و بدون تخریب و ازهم پاشیدگی نظم عمومی در اختیار انقلابیون قرار گیرد ، این کار با سقوط نیروهای انتظامی و ارتش و غارت پادگانها و موسسات اقتصادی بدست عوامل مشکوک انجام گرفت و نتیجه اش در نهایت آن شد که سی سال تجربه کرده ایم .
آنچه در حال حاضر در مصرمیگذرد شباهت بسیار به انقلاب 57 ایران دارد . اوضاع امروز مصر بگونه ایست که به نظر همه ناظرین بیطرف و واقع بین داخلی و خارجی بهترین اقدام حکومت مبارک این خواهد بود که بدون فوت وقت زمام امور را به افراد مورد قبول مردم مصر بسپارد که اتفاقا از افراد میانه رو و غیر رادیکال هستند و حاظرند بطور مسالمت آمیز انتقال قدرت را انجام دهند . ولی بنظر میرسد که مبارک در هماهنگی با قدرت خارجی در مقابل خواست مردم مقاومت میکند و در صدد هستند مانع از انتقال مسالمت آمیز قدرت شوند .
متاسفانه همه مستبدین در اینگونه موارد بسیار کورکورانه عمل میکنند . اگر غیر از این بود این وقایع درسی میشد برای تمام حکومتهایی که مدعی خدمت به کشور خود هستند ولی مخالفین خود در کشور را تحمل نمیکنند تا هرچه زودتر راه خود را از راه مستکبرین جدا کنند و جز به خواست ملتشان عمل نکنند و سدی برای ابراز عقاید هیچیک از افراد مردم ایجاد ننمایند .
بهر حال برای مردمی که میخواهند شرافتمندانه زندگی کنند و زیر بار ذلت داخلی و خارجی نباشند راهی جز مقاومت مسالمت آمیز و مدبرانه نمی ماند . و زندگی بدون آزادی مساویست با تحمل ننگی همیشگی که انسانهای وارسته هر گز تحمل نخواهند کرد .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر