آقای منتظری از جمله معدود روحانیونی است که تقریبا تمام عمر خود را در مبارزه با رژیمهای دیکتاتور گذراند . پس از سقوط حکومت پهلوی بعنوان دومین روحانی پس از خمینی صاحب نفوذ بود و بعنوان جانشین او از طرف مجلس خبرگان برگزیده شد . او نمونه ای از یک روحانی ساده و خوشدل بود که دور از تمایلات خود خواهانه نظرات خیر خواهانه داشت . قدرت پرستان داخل حاکمیت پس از انقلاب گاهی از سادگی این مرد پاکدل سوء استفاده میکردند . او هم مانند دیگر روحانیون فاقد تجربه در سیاست روز بود و بهمین علت در پاره ای از تحولات تلخ پس از انقلاب او هم تحت تاثیر گروههای قدرت طلب قرار گرفته و از جمله در زمان بر کناری اولین رئیس جمهور منتخب ملت عکس العمل مناسب از خود نشان نداد . متاسفانه زمانی او متوجه انحراف بزرگ از انقلاب شد که قدرت پرستان پایه های حکومت خود را محکم کرده بودند و چون متوجه شدند که منتظری با آنان نخواهد بود و از جنایات آنان حمایت نمیکند او را از قائم مقامی برکنار کردند و او را در حصرخانگی قرار دادند . با وجود این او در افشای جنایات رژیم چه در زمان آقای خمینی و چه پس از او فعالانه اقدام نمود و با اذعان به اشتباهات گذشته و شرک خواندن ولایت مطلقه فقیه با دلی پاک و روحی آرام بدرود حیات گفت و جنبش سبز ایران را سوگوار کرد . او با اینکه مورد ظلم آقای خمینی و اطرافیانش قرار گرفت ، تا آخرین لحظات عمرش حاضر نشد جز اشاره به اینکه او هم دارای اشتباه بود علنا از او بد گویی نماید که اینهم نشانی از بزرگی روح او بود . امید که برکات روح خیر خواه آن مرد بزرگ ، جانی تازه به جنبش ملت ایران ببخشد تا در کسب آزادی که یکی از اهداف او بود هر چه زودتر موفق شوند . زندگی او باید برای سایر ملبسین به لباس او درس عبرت قرار گیرد و مخصوصا آنانی که هنوز از حکومت جبارانه فعلی حمایت میکنند باید متوجه باشند که دیر یا زود آنان هم عمرشان به پایان خواهد رسید واگر میخواهند از آنان به عنوان یک فرد روحانی نام برده شود باید هرچه زودتر راه منتظری را در پیش گیرند و از زندگی و وفات او درس گیرند . روحش شاد باد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر