جمعه، خرداد ۰۵، ۱۳۹۱

جام زهر در گلو مانده ، کی هلاک می کند ؟!

    جام زهری که در استانبول به سلامتی غرب در دست نماینده ولی فقیه بالا رفت تا در عراق ، همانجا که مقدمات نوشاندن جام اول به خمینی فراهم شد ، به کام خامنه ای ریخته شود ، شاید به خاطر اینکه قرار بود پنهانی باشد ولی بر ملا شد ، فعلا در گلو گیر کرده است تا بلکه بتوانند آنرا بالا بیاورند تا زمانیکه مردم در خواب عمیقتری فرو روند که متوجه نوش آن نشوند . از آنجا که خامنه ای فاقد آن جرات و موقعیتیست که خمینی در نوشیدن زهر داشت ، و افراد حاذقی را هم ندارد که او را در بالا آوردنش کمک کنند ،  این احتمال وجود دارد که با قطراتی از آن خود را هلاک کند و ما بقی را هم طوری از گلویش پرتاب کند که اطرافیان و بسیاری از ایرانیان دیگر را هم به هلاکت برساند .

     شاید به این دلیل که به پادزهر آمریکایی اعتماد نیست ، امیدوارند تا در روسیه پادزهر بهتری تهیه شود که با اتکاء به آن آمادگی فرو بردن و یا بالا آوردن زهر فراهم شود . ولی آنچه مسلم است این واقعیت است که آقای خامنه ای خود و ایران را مهره ای در دست قدرتهای جهانی قرار داده است تا آنان هر جا منافعشان اقتضاء کند با آن بازی و مسائل سیاسی و اقتصادیشان را در این بازیها جابجا کنند .

     آنچه بر سر آن این بازیها ادامه دارد ثروتها و حاصل دسترنج مردمانی مانند ایرانیان و سایر مردم تحت سلطه نظامهای نادان وغیر مردمی است که زندگی اشرافی قدرت طلبان دنیا را تامین می کند . از آنجا که واقعیت این بازیها نباید برای مردم فاش شود ، در گزارشهایی که به افکار عمومی می دهند جز کلی گوییهای تکراری شنیده نمیشود . این بارهم نماینده قدرتهای بزرگ هیچ لازم ندانست که اطلاعاتی از آنچه در گفتگوهای دو روزه مطرح گردیده ارائه دهد و نماینده ولی فقیه هم درمانده از آنکه خواست واقعی قدرتها در مذاکرات را گزارش دهد ، فقط به درخواستهای آنان در زمینه هایی مانند دزدیهای دریایی و مواد مخدر اشاره کرد . از این اشارات هم میتوان این نتیجه را گرفت که آنچه دزدیهای دریایی و قاچاق مواد مخدر نامیده میشود هم بازیهاییست که تامین کننده منافع همین زورگویان است . و شاید حالا بتوان علت نجات چند کشتی ایرانی توسط آمریکاییها و نجات کشتی آمریکایی توسط نیروی دریایی ایران را ردیابی کرد .

     ظاهرا ما ایرانیان هم به تماشای این بازیها خو کرده ایم و تبلیغات داخلی و جهانی و گرفتاریهای روزمره چنان ما را به خود مشغول کرده اند که متوجه نتیجه ای که این بازیها برای ما ببار خواهد آورد نیستیم . آیا نخبگان و سیاستمداران مستقل و آزادیخواه خواهند توانست شرایط همبستگی ملی برای نجات ایران از این بازیهای خطرناک را فراهم آورند ؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر