در حالیکه هنوز خون شهدای اعتراضات به تقلب بزرگ در باصطلاح انتخابات
اخیر از جوشش نیافتاده و زندانیان بی گناه هم یا زیر شکنجه اند و یا در
اعتراض به کشتار بی رحمانه بی گناهان و شرایط غیر انسانی زندانها با
اعتصاب غذا فریاد مظلومانه خود را به گوش آن که شنواست میرسانند ، در
داخل رژیم در کمال بی شرمی صحبت از انتخابات مجلس میشود و از هم اکنون
گرگان حاکم برای تسلط خود بر مجلس در حال حذف رقبایی هستند که میتوانند
بر سر این سفره بنشینند که به قیمت ویرانی کشور و بد بختی مردم رنگین شده
است .
این در حالیست که مردم از اسم انتخابات در این رژیم نفرت دارند و حتی
رغبت صحبت از آنرا هم به دل راه نمیدهند . مردم بخوبی متوجه شده اند که
انتخابات در این رژیم وسیله ای بوده است برای تسلط گروههای خاص بر منابع
ملی و تقسیم آن با حامیان اجنبی خود .
جای تاسف است که بعضی از سردمداران گروه موسوم به اصلاح طلب هم گاهی
اشاراتی به انتخابات آتی دارند و فکر میکنند هنوز میتوانند با چانه زدن
با رژیم به زندگی سیاسی اسفبار خود ادامه دهند . اینان که نمیتوانند
رفقای خود را که بدون دلیل موجه به زندان افتاده اند رها نمایند چگونه
انتظار دارند که با این روش بتوانند در رفع بلایی که کشور به آن مبتلا
شده کارساز باشند ؟!
گروههای سیاسی مختلف باید بدانند که ادامه این روند جز با مشکلات
بیشتر و سوء استفاده های بیشتر قدرتهای خارجی روبرو نخواهد شد . انتخابات
فقط زمانی معنی پیدا میکند که این رژیم بطور علنی از عملکرد گذشته خود از
ملت پوزش بطلبد و با توبه به درگاه ملت کناره گیری خود از قدرت را اعلام
نماید و شورایی مورد قبول ملت متشکل از تمام گروههای سیاسی که بعد از
انقلاب و خصوصا بعد از اولین انتخابات رئیس جمهوری با دسیسه ها و
دروغپردازیهای رژیم از صحنه سیاسی در داخل کشور به کنار زده شدند اداره
انتخابات را تقبل نماید و قبل از آن نیروهای نظامی مسئولیتهای غیر حرفه
ای خود را رها کنند و با انتصاب فرماندهان مردمی از عدم دخالت آنان در
امور سیاسی اطمینان حاصل شود . چنین انتظاری هم از این رژیم تقریبا
غیرممکن است و ملت باید بداند که جز با فشار خود امورشان اصلاح نخواهد شد
و راهی جز کنار زدن این رژیم ندارند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر